Bonaire zelf verkennen: Rondje noord

Wat je absoluut moet doen tijdens je vakantie op Bonaire, is het rijden van de twee “rondjes”. Deze blog gaat over het Rondje noord. Ook over het Rondje zuid hebben we een blog geschreven. Beide rondjes zijn een begrip op het eiland. Als je vertelt dat je “een Rondje noord” gaat doen, weet iedereen meteen wat je bedoelt. Op beide rondjes valt volop te zien en te beleven en je kunt ze gewoon rijden met je eigen auto, scooter of golfkar rijden.

Sharing Island Love

Bedankt voor je interesse in ons prachtige eiland in de Cariben! We delen onze liefde voor Bonaire graag met iedereen: met de inwoners, de bezoekers én natuurlijk met onze gasten tijdens Onze tours. Benieuwd hoe we dat doen? Je leest er alles over in Sharing Island Love.

Met eilandliefde,

Buiten de gebaande paden is nog zoveel meer moois te ontdekken. Dat wil je niet missen!

Maak gratis kennis met HopiBonaire. Download deze blog als pdf en laat je telefoon je de weg wijzen:

Het Rondje noord begint als je de rotonde bij de Marina en het Chogogo Beach Resort in noordelijke richting verlaat. Je rijdt via de wijk Hato naar Sabadeco. Sabadeco ligt aan de kust. Je vind er twee populaire snorkelstrandjes: Andrea I en II. Hier worden regelmatig zeeschildpadden gespot.

Aan het einde van Sabadeco, na Santa Barbara Shores, maakt de weg een scherpe bocht richting de kust. Hier, bij dive site Jeff Davis Memorial en Webers Joy, begint de Queen’s Highway. Deze prachtige slingerweg volgt de westkust en staat bekend om de prachtige zeegezichten en de bijzondere rotsformaties. Meer weten over het ontstaan van deze rotsformaties? Je leest er alles over in De geologie van Bonaire.

De Queen’s Highway is in de jaren 60 van de vorige eeuw aangelegd met geld van de Europese Economische Gemeenschap (de EEG). Toen werd de weg nog bij zijn echte naam genoemd: de Toeristenweg (Kaminda Turistiko in het Papiamentu). Het doel was dan ook om de prachtige westkust en het Gotomeer bereikbaar te maken om zo het toerisme te bevorderen. Dat is gelukt! Ook de EEG Boulevard in het zuiden en de weg naar de Seru Largu maakten deel uit van dit project.

1000 Steps (1)

Al snel kom je aan bij de parkeerplaatsen van één van de beroemdste stranden van Bonaire: 1000 Steps. Hoe vroeger je hier aankomt, hoe dichter je bij de trap kunt parkeren. Het is zeker de moeite waard om hier even een blik naar beneden te werpen, maar wij beginnen ons rondje noord steevast met een ontspannen snorkeltje.

In het water kun je genieten van de prachtige koraaltuinen en de zeeschildpadden die zich hier vaak laten zien. Als je weer bent opgedroogd en je spullen terug de trap op sjouwt, weet je waarom we deze plek 1000 Steps noemen. Dat is precies hoe het voelt!

Love Bridge en Devil’s Mouth (2)

Vlak na 1000 Steps wordt de Queen’s Highway een eenrichtingsweg. Na dive site Tolo buigt de weg van de kust af en doemt er een grote klif op. Aan de linkerkant zie je een ondiepe grot: Devil’s Mouth. Direct na de bocht ligt hij recht voor je.

Vlak bij de klif maakt de weg opnieuw een bocht. Hier ligt de Love Bridge. Stelletjes die gaan trouwen, lopen samen onder deze natuurlijke brug door. Zo zouden ze voor altijd bij elkaar blijven. Wie goed oplet, ziet hier het begin van een smal paadje dat een stukje langs de rotswand slingert.

Landhuis Karpata (3)

Landhuis Karpata, of Kas Grandi zoals dit grote huis ook wel wordt genoemd, diende als het huis van de landheer en de opzichter van Plantage Karpata. Op deze plantage werden geiten gehouden en werd er onder andere aloë-olie, houtskool en metselkalk geproduceerd. Op het parkeerterrein is de kalkoven nog te bewonderen. Plantage Karpata is genoemd naar een ander product dat hier werd geproduceerd: wonderolie. Deze veelzijdige olie wordt uit de bonen van de karpata, de wonderboom, geperst. Je leest meer over de tijd van de plantages in De geschiedenis van Bonaire.

Het landhuis is in 1980 grondig gerenoveerd. Daarna is er helaas geen duurzame bestemming voor het complex gevonden, waardoor het nu weer in verval is geraakt. Voor wie nog niet uitgesnorkeld is, ligt tegenover het landhuis nog een mooie snorkelplek.

Rei Willem-Alexander marine reserve (4)

Bij het landhuis eindigt de Queen’s Highway, maar je blijft nog even langs het water van het Rei Willem-Alexander marine reserve rijden. In dit reservaat, genoemd naar Koning (rei in het Papiamentu) Willem-Alexander, mag je de zee niet in. Er mag ook niet commercieel worden gevist. Stinapa, de natuurorganisatie van Bonaire, kan hier zien hoe het rif zich ontwikkelt als het met rust gelaten wordt. Zo kan de invloed van visserij en recreatie op de drukbezochte divesites beter worden vastgesteld. Tussen Playa Frans en de Slagbaai ligt een tweede reservaat, het Reina Máxima marine reserve.

Wie hier wel regelmatig het water in duikt is de visarend. Als je hem niet langs de kustlijn ziet vliegen, tref je hem misschien op het strand of op één van de palen met camera’s.

Oude plantagemuur (5)

Aan het eind van de weg staat de oude plantagemuur (Traditional Stone Wall) van Plantage Brasil. Alle plantages moesten worden omheind om de geiten binnen te houden, zoals dat in de 1868 opgestelde koopaktes staat beschreven. Na de afschaffing van de slavernij (1863) zag het Nederlandse Gouvernement geen manier meer om de gouvernementsplantage winstgevend te exploiteren. Ze besloten een veiling te organiseren waarbij grote stukken grond in te koop werden aangeboden. Zo kwam de grond in bezit van rijke families en ontstonden onder andere Plantage Washington, Slagbaai en Karpata. Dit wordt De tijd van de plantages genoemd. Tot de Tweede Wereldoorlog lukte het deze eigenaren wel om winst te maken. Daarna raakten de plantages in verval.

Achter de muur ligt de BOPEC, de Bonaire Petrolium Cooperation. Het moederbedrijf, een Venezolaanse oliemaatschappij, gebruikte deze terminal om hun olie in grote olietankers over de wereld te sturen. De economische sancties die de Amerikaanse president Trump in 2017 aan Venezuela oplegde, leidden tot het faillissement in 2021. Je leest er meer over in onze blog over Playa Frans. De route naar deze prachtige verborgen parel in het noorden begint op deze plek.

Het Gotomeer (6)

Door voor de muur rechtsaf te slaan, rijd je richting het Gotomeer (Saliña Grandi in het Papiamentu). Het water in deze saliña is brak, al is het in de regentijd veel minder zout dan in de droge tijd. Flamingo’s, reigers en andere watervogels zoeken hier graag hun voedsel. Het meer is een RAMSAR-site, beschermde wetlands van internationaal belang.

Eerst kom je rechts van de weg een klein parkeerplaatsje tegen met een prachtig uitzicht over dit gebied. Op de voorgrond zie je een klein eilandje in het Gotomeer, Isla Falcon. Het is particulier bezit, de eigenaar houdt er geiten en brandde er vroeger houtskool. Achter het meer zie je De Brandaris, het hoogste punt van Bonaire. Vanaf deze berg heb je pas écht een fantastisch uitzicht.

Vanaf het parkeerplaatsje vervolgt de weg slingerend de oevers van het meer. In de regentijd staat deze weg soms onder water!

Dos Pos (7)

Na het meer rij je over een smalle weg landinwaarts. Langs de weg scharrelen vaak caracara’s. Deze imposante roofvogels zijn dol op roadkill en hier worden nogal wat hagedisjes doodgereden. Na anderhalve kilometer bereik je Dos Pos. Deze plek, dankt zijn naam aan de twee waterputten (pos betekent put) die hier te vinden zijn. Op elke put staat een windmolen die het grondwater oppompt. De ene molen staat links van de weg, de andere staat achter de begroeiing aan de rechterkant en is niet te bezichtigen. Voordat de bewoners van Rincon in 1962 aan het leidingwaternet werden aangesloten, kwam hun drinkwater uit deze putten.

Dos Pos is het hart van het leefgebied van de lora. Kijk en luister goed, misschien zijn deze bijzondere vogels in de buurt!

Bij Dos Pos starten twee mooie wandelingen die zijn aangegeven met roze stenen. De ene wandeling gaat de berg Montaña op. Daar heb je prachtig uitzicht over de westkust. De andere wandeling, de Dos Pos hike, is een rondwandeling over de heuvels aan de linkerkant van de weg. Wandel niet op het heetst van de dag en neem voldoende water mee! Bekijk ook alle andere wandeltips.

_{De tekst gaat hieronder verder…}

Rincon (8)

Dos Pos ligt in een dal. Verderop klimt de weg weer in de richting van het volgende dal, het dal waar de Spanjaarden in 1527 Rincon hebben gesticht. Dit dal vormde de ideale locatie voor een nederzetting, omdat er altijd een verkoelend briesje staat en de bebouwing er vanaf zee niet zichtbaar is. Een groot voordeel in de hoogtijdagen van de piraterij!

Wacht nog even voordat je aan de afdaling naar Rincon begint. Rechts van de weg zit Posada Para Mira, een restaurant met verkoelende drankjes en een fantastisch uitzicht. Hier kun je lunchen met traditionele gerechten als geitenstoofpot (kabritu stobá) met funchi en leguanensoep (sòpi yuana) met héél veel botjes. Na je welverdiende pauze kun je op je gemak Rincon verkennen. Op zondag is er vaak live-muziek. Ook beneden in het dorp kun je lunchen bij Kos Bon So.

Rincon heeft het dorpse karakter goed behouden. Naast de schattige gekleurde huizen is er een kleine supermarkt, een kerk, een café én… de Cadushy Distillery. Deze distilleerderij is het mekka voor de liefhebbers van likeuren, rum en andere dranken. Ze zijn van maandag tot en met zaterdag geopend en ontvangen graag bezoekers voor een rondleiding.

Mangazina di Rei (9)

Je verlaat Rincon over de grote weg richting Kralendijk. Aan het einde van het dorp staat, wat verscholen aan de linkerkant van de weg, een historisch gebouw uit 1824 dat nu als cultureel centrum dient. De grote parkeerplaats is in ieder geval niet te missen. Links ervan staat een groot wit gebouw dat Mangazina di Rei heet.

In 1636 veroverde de West-Indische Compagnie (WIC) Bonaire op de Spanjaarden. Na het faillissement van de compagnie in 1791 kwam Bonaire in bezit van het Nederlandse Gouvernement. Voor de slaafgemaakte werkers die in de zoutpannen en op het land moesten werken, veranderde er weinig. Ook onder het gezag van de koning (het hoofd van het gouvernement) moesten ze zwaar en onbetaald werk werk verrichten. Ook de behandeling van de slaafgemaakten bleef wreed en onmenselijk.

De opbrengsten van de gouvernementsplantage werden naar dit gebouw gebracht. Mangazina di Rei betekent magazijn van de koning. Hier konden de gouvernementsslaven hun wekelijkse rantsoen ophalen, dat bestond uit wat mais, gepekeld vlees, koffie en rum. Gelukkig verbouwden hun familie wat aanvullende voedingsmiddelen bij hun hut in Rincon.

Zelfs de slaafgemaakten die op de zoutpannen in het zuiden tewerkgesteld waren, moesten elk weekend naar Rincon lopen om hun rantsoen op te halen. Je leest er meer over de slavernij in De geschiedenis van Bonaire.

De ruige oostkust (10)

Na Mangazina di Rei maakt de weg een scherpe bocht richting het zuid-oosten. Na ruim een kilometer kom je links van de weg een brede zandweg tegen die naar de ruige oostkust van Plantage Onima leidt. Je ziet vanaf hier de zee al. Als de staat van de weg het toelaat, kun je deze een stukje inrijden. De laatste 150 meter naar de kust kun je het best te voet afleggen.

De oostkant van Bonaire is bijzonder ruig. De golven beuken hard op de kliffen en door de zoute nevel wil er op deze vlaktes maar weinig groeien. Verderop vind je onder andere De indianentekeningen van Onima en Boka Onima. In onze tour De magie van het noorden bezoeken we dit gebied uitgebreid.

_{De tekst gaat hieronder verder…}

“Botanical Garden” and Tanki Maraka (11)

Vervolg de weg richting Kralendijk. Voor natuurliefhebbers noemen we nog even de “Botanical Garden” van Bonaire, die je zeven kilometer na Mangazina di Rei aan de rechterkant van de weg tegenkomt. Eigenaar en alternatief genezer Manuel  Simbana laat je graag zijn bijzondere tuin zien en vertelt honderduit over de planten die hij teelt en de geneeskrachtige werking die hij eraan toedicht.

Wie geïnteresseerd is in de lokale gebeurtenissen tijdens de Tweede Wereldoorlog, kan even verderop aan de linkerkant van de weg de openluchttentoonstelling Tanki Maraka bezoeken.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Tanki Maraka een kamp van het Amerikaanse leger. Vandaag de dag zijn hier alleen de betonnen funderingen nog terug te vinden. De radarinstallatie die hier stond, moest de strategisch belangrijke olieraffinaderijen op Curaçao en Aruba beschermen. Deze raffinaderijen waren onmisbaar voor de oorlogsinspanningen van de geallieerden.

Hoewel de Duitsers de raffinaderijen zelf niet wisten te raken, slaagden hun onderzeeërs er regelmatig in om vertrekkende olietankers te torpederen. Daarbij kwamen veel Bonairiaanse bemanningsleden om het leven. Zij worden herdacht met het oorlogsmonument op het Wilhelminaplein in Kralendijk.

Seru Largu (12)

Anderhalve kilometer verderop ligt er aan je rechterhand een groot veld. Tot aan de Tweede Wereldoorlog was dit het Felt di Snip, het vliegveld van Bonaire. In 1942 bouwden de Amerikanen een nieuw vliegveld ten zuiden van Kralendijk.

Aan het eind van het veld sla je rechtsaf, de asfaltweg op. Volg deze omhoog en sla bovenaan de heuvel linksaf, de ringweg op richting Seru Largu.

Bovenop de heuvel vind je het Millenniummonument, ook wel Cruz Seru Largu genoemd. Dit katholieke monument werd gebouwd in het jaar 2000. Op de zuil staan de woorden Kristu – ayera, awe, semper, wat betekent: Christus – in het verleden, vandaag en voor altijd. Onderaan zie je een grote letter M, een verwijzing naar het Mariabeeld dat hier ooit stond.

De meeste bezoekers rijden hier naartoe om van het weidse uitzicht over Kralendijk en het zuiden van het eiland te genieten, maar de heuvel wordt ook vaak wandelend bedwongen door mensen die aan hun conditie werken. Ook óp de heuvel is een fijne, toegankelijke wandeling uitgezet. Deze Seru Largu Hike voert je langs nog meer prachtige uitzichten.

De zon zal inmiddels vast al laag aan de hemel staan en dit is dé plek om een fantastische zonsondergang te zien. Op een heldere dag kun je vanaf hier zelfs Curaçao aan de horizon zien liggen. We hopen dat er nog een koud drankje in de koelbox zit!

Maak gratis kennis met HopiBonaire. Download deze blog als pdf en laat je telefoon je de weg wijzen:

Vraag je je af wat te doen op Bonaire? Nu weet je het! Hierboven staat nog maar een fractie van wat er over deze route te vertellen is. Als je meer wilt weten, nemen we je graag mee op tour. Tijdens onze tour De magie van het noorden verkennen we ook de prachtige offroadwegen van het noorden.

Over ons: Een tour bij HopiBonaire

Tijdens een tour met HopiBonaire bezoek je niet alleen de toeristische hoogtepunten, maar ga je ook op ontdekkingstocht naar de meest afgelegen en prachtige plekken op het eiland. Bovendien ben je alleen met je eigen gezelschap op pad, wat zorgt voor een intieme en persoonlijke ervaring op je eigen tempo. Wij kijken niet op een half uurtje!

Alle tours kunnen aangepast worden naar jouw wensen en er is de mogelijkheid om een volledig op maat gemaakte tour te boeken, bijvoorbeeld naar bijzondere snorkelplekken. Ben je enthousiast geworden en wil je graag mee op avontuur? Bekijk het aanbod van onze tours.

Verder lezen?